Historie
Aan de voorzijde van het kasteel ligt aan een aftakking van de Geleenbeek de watermolen Terborgh of Borgermolen. Het huidige molenhuis stamt uit de achttiende eeuw en bestaat deels nog uit vakwerk.
De molen wordt voor het eerst vermeld in 1501.
Tot de Franse tijd is de molen de banwatermolen van de heerlijkheid Schinnen.
De Geleenbeek, die door vrijwel het hele mijnbouwgebied liep, wordt tijdens de steenkoolwinning door de Staatsmijnen gebruikt voor het afvoeren van water uit de kolenwasserijen. Op een aantal plaatsen, waaronder Schinnen, worden aan de rand van het dorp opvangbekkens voor slib, de zogenaamde slikvijvers, gerealiseerd.
De watermolens langs de beek raken in onmin en dat betekende het einde van de bedrijfsactiviteiten.
In 1939 is het stuwrecht van de Heisterbruggermolen en de Borgermolen afgekocht door de Staatsmijnen. Voor laatstgenoemde betekent dat een transformatie tot woning in 1939. De molen wordt dan historiserend gerestaureerd waarbij helaas alle specifieke onderdelen behorende bij een watermolen zijn verwijderd.
Uitdaging
Het verouderde en gedateerde interieur van de molen naar een hedendaags niveau brengen met aandacht voor gebruik, comfort en verduurzaming van het monument.
Ontwerp
De karakteristiek van het molengebouw (anno 1939) handhaven. De nieuwe afhang met veel glas uitvoeren dat zal zorgen voor het gewenste contact met de prachtige omgeving van het beekdal.
